پاسخهای متمایز بذرهای تر و خشک گندم به میدان های مغناطیسی ایستا و متناوب

با وجود پژوهش های متعدد روی تأثیر میدان­های مغناطیسی بر گیاهان، سازوکار دقیق این اثرات هنوز مشخص نشده است. هدف از این پژوهش مقایسۀ تأثیر میدان­های مغناطیسی بر جوانه­زنی و رشد اولیۀ بذرهای گندم است. بدین منظور بذرهای گندم1 به دو صورت خیسانده شده و خشک به مدت 4 روز، هر روز 5 ساعت تحت تیمار میدان مغناطیسی ایستا (smf 30 میلی تسلا) و متناوب (emf 10 کیلوهرتز) قرار گرفتند. میزان آب گیری، درصد و سرعت جوانه­زنی بذرها، رشد دانه­رست، هدایت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه­رست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با نمونه­های شاهد در گروه گندم تر، تیمار میدان مغناطیسی اثر معنی داری بر درصد جوانه زنی بذرها ندارد، ولی سرعت جوانه­زنی، وزن تر، وزن خشک و شاخص توان ii را افزایش می دهد. میدان مغناطیسی بر طول دانه­رست حاصل از بذرهای خشک اثر مثبت داشت و در بقیۀ موارد اثر افزایشی مشاهده نشد. تیمار با  میدان مغناطیسی سبب کاهش نشت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه­رست شد، ولی سبب افزایش آب گیری دانه نشد؛ از همین رو، افزایش سرعت جوانه زنی و رشد بهتر دانه رست­ها احتمالاً به دلیل افزایش تمامیت غشا و پوست دانه، افزایش میزان یا فعالیت آنزیم­های دخیل در جوانه­زنی بذرها و یا آنزیم­های آنتی اکسیدانت است. اثرات میدان بر بذرهای تر گندم بسیار بهتر از بذرهای خشک است وهم چنینsmf نسبت به emf اثرات بهتری بر جوانه­زنی و رشد دانه رست­ها نشان می دهد.